Çok şükür o kabus gibi mide bulantılarını yaşamadan geçiriyorum ilk zamanlarımı. Ufak tefek durumlar haricinde pek bir sıkıntım yok elhamdülillah. Ama bazı akşamlar yerinde duramama oksijenim tükenmiş gibi hissetme, bacaklarda böyle sanki kalkıp yürümem için beni kışkırtan bir rahatsızlık hala devam ediyor. Akşamın bir vakti, 10, 11 12 hiç fark etmiyor, o hale gelince hemen dışarıda alıyoruz soluğu...
Üç gün sonra 12. haftama giriyorum. Öyle pek bir şeye aşerdiğimi söyleyemem. Çok fazla bir şey çekmiyor canım. Tuzlu ,ekşi de isteyebiliyorum, tatlı da...
Hatta geçenlerde nereden aklıma geldiyse haşhaşlı tatlı istedi canım ama kendi yaptığımı da istemiyorum.Ben de dedim ki , nasılsa iki hafta sonra inşallah Aydın'a gideceğim, orda yaptırıp yerim. Gelin görün ki Biricikim dayanamadı baktım almış gelmiş malzemeleri ben yaparım dedi:)) yaptı da, ben de afiyetle yedim:)
Hamile olduğumu pek hissetmiyorum . Ne zaman hissedeceğim ben minikimin hareketlerini yaa, merakla ve istekle bekliyorum. Aslında şuan hareket ettiğini biliyorum ama çok minik olduğundan hissedemediğimi de biliyorum. Arada sırada karnıma dikkatlice bakarken yakalıyor Biricik beni ve N'oldu tekme mi attı diye dalga geçiyor hemen:)
Acaba nasıl bir şey ki hareket etse de anlar mıyım, ilk zamanlar anlayamam belki de. Bilen anneler siz ilk ne zaman hissetmiştiniz bebeğinizin hareketlerini ve tarif etmek gerekirse nasıl tasvir edersiniz? :)