DİKEN ÜSTÜ

Filmin sonunu zar zor getirmek. İcin icini yemek.
Aklinda tedirgin edici bir düşünce varsa...
Bazen gercekten zor. 
Yetememek, yetisememek.
Hep bir diken üstü.
Bu işte bir yanlislik var.

GÖRÜRMÜŞ MEĞER

Bebekler yeni doğduklarında göremezler diye bilinir genelde. Peki doğrusunu biliyor musunuz?
Bebekler doğdukları andan itibaren 25-30 cm mesafeyi görebilirler ve yine bir mucizedir ki; bu mesafe emen bir bebeğin annesinin yüzünü görmesini sağlar... Sübhanallah:)

Gelişim psikolojisi kitabında literatüre girmiş bir deney sonucundanmış bu bilgi, yani bizlerin kulaktan dolma bilgileriyle; yook caanıımm yeni doğmuş bebek ne görecek anca kokuyu algılar, sonradan görür cümlelerinden çok daha sağlam bir bilgi:)

Bu arada üç gün önce 2 Haziran'da 2 yaşını doldurdu Zeynep kuzusu:)
konuşmaya erken başladığı için artık bıcır bıcır konuşuyor da maşallah, öyle cümleler kuruyor ki bazen, hem şaşırıp hem gülüyoruz. Eriyip bitiyor insan o minnacık insandan çıkan cümleler karşısında.

Rabbim hayırlı, huzurlu ve de sağlıklı ömürler nasip etsin güzel gözlü, tonti yanaklı Zeynom.
Her daim salih/saliha insanlarla karşılaştırsın inşallah:)

Seni çok seviyoruz hem de çok. Her hareketine,her mimiğine, varlığına hayranız güzel yavrum, canım, balım, kuzum...

28 YIL SONRA...

Bahsedecek konu mu yok? Ohooo, çok...
Heves mi yok? Tadı mı ?
Bir kere uzaklaştın mı zor oluyor sanırım. Baktım da şöyle bir, performanslar düşMüş listemdeki arkadaşlarda da:) Canlı kalıp tutabilenler, ne mutlu...

Neyden bahsetsem hangi konudan girsem derkeeen en yakın eylemden bahsedeyim de gideyim,

28 yıl sonra... Yaşayıp büyüdüğüm şehirden, evden sonra, baba ocağı değişti...

İlk defa evimize gideceğiz yarın inşallah. Henüz yeni yuvamızı görmüş değilim:)
Evet adres Aydın idi... Artık Erzurum... Memlekete göç, dönüş birazcık erken yapıldı, aslında vaktinde de diyebiliriz. yaşlanınca ne kalacaktı ki niye beklensindi orada o kadar sevilen varken, gurbette ayrılık çekerken...

Oldu oldu güzel oldu. herşey yerli yerine oturana kadar braz zorluklar olmaz mı, e olur da o kadar da olur zaten. o da hallolur ya sonunda inşallah.Herşeyin hayırlısı.

Aydın bitt mi? Tabii ki hayır. Eşimin ailesi var orda. Seviniyorum tamamen kesilmediğinden ilişiğimiz. Onları da seviyorum:) Hiç kimse olmasa çocukluk arkadaşım, bu vakitten sonra kız kardeş diye de adlandırabiliriz biz onu, var...

Aydın_Ürgüp güzergahına artık bir de Erzurum eklendi yani bayramlar için... paylaşa paylaşa artık:))

BEN GELDİM SEVGİLİ,BEN!

Heeeyy !
Çok yalnız bıraktım seni değil mi?
Sahi kırgın mısın bana?

Kızgın mı ya da.?

Bu saatte nereden esti şimdi, hangi dağda kurt öldü diyorsun değil mi? Bir şarkı dinliyorum, çevirip çevirip başa. Bazı şarkılar ittirir yüreği hani; en narininden, adım adım, biraz daha, sonra biraz daha... Bir şeyler söyler sana kalbin, o kadar derinden ve içten fısıldar ki, dayanamaz dile gelmek ister. İşte bu gönlün kalemidir yazan bizzat, gönül kelamıdır tüm bu okudukların da, kabul edersen. 

Ettin mi hı söylesene?

Buraya kadar hala kalbe dokunur bir cümle bulamadın mı yoksa, öylesine deli saçması gibi mi geldi cümleler?

Orada dur bakalım!

Uyarayım, her bir cümle.
Harcanan her bir kelime.
Hatta harf, sevgi deryasında usulca dans ederken çıkıp geldi sana... Yüksek doz sevgi içerir kalbine akana.

Haydi kapat gözlerini ve hayal et şimdi ruhuna dokunan bir müziği. Son seste bırak kendini, aheste aheste sallanırken bedenin, dudaklarına bir tutam tebessüm tuttur. Şimdi bir de sağa sola tatlı tatlı salla başını ve senden bağımsız hareket eden ellerin...Gördün mü, hah işte tam da böyle...Böyle tam da...

Haydi kapat gözlerini gözlerime sevgili, kapat...
İşte böyle sevgili... Mart gelmiş gördün mü?
Ben geldim sevgili ben... Sahi hoş geldim mi?