Rüzgar getirince ötelerden sevgilinin busesini, gökkuşağı son kez kaydı yalnızlığın göğünde ve kumral kirpikli bir aşığın göz yaşları düştü gülün üstüne...
Yokluk bir gergef misali işlenince yüreğe, nakışlarında yüzü belirdi sevgilinin her dem ve ıssızlığın kahrıyla sulandı çöller.
Güz renkli bir sevdayı sahiplendiğinden beri gönül, umutları gizler oldu aynalar...
Her gece usulca hatıraların omzuna bırakıldı titreyen düşler.
Ve
Gün olur da, sevgilinin kalbinde filizlenir diye, hiç aşksız bırakılmadı o kadife bakışlı gözler...
.....
Belki bir kaç satır da sizin güzel kalemlerinizden dökülür;)
İçimdeki tüm güzel cümleler kış uykusuna yatmış gibi hissediyorum arkadaşım :)
YanıtlaSilSadece uykudalar ama biraz zaman ver tekrar ortaya çıkacaklardır en güzel halleriyle inşallah;)
SilKalbi sıcak tutmaya yetermiş, sevdiğin bir bakışı.. gülüşü unuttururmuş tüm dertlerini.. varlığı yaşama sebebin olurmuş..
YanıtlaSilTeşekkürler güzel satırların için. Aynen öyle katılıyorum:)
Silgün olur sevda tohumları onca yitime rağmen yeniden filizlenir..hazana bakan o gözler bir gün bahara uyanır ve umudun koynundaki düşlerden devşirilen sözcükleri gerçek kılmayı bilir.. belki belki bir gün yaşamın hengamesinden uzaklaşıp, sevdanın derinliğinde alabildiğine maviye çalar sabahlar..
YanıtlaSilO güzel cümleleriyle işte mavim:)
SilYüreğine sağlık. Teşekkür ederim:)