Sosyal medyada bulunmadığım için hiç pişman olmadığım doğrudur. Tek var olan hesabım işte bu blogtur, yaşasın !:) Ben burada mutluyum.
Hiç Facebook hesabı açmadım mesela. Ne İnstagram ne de Twitter. Kendimi öyle zorla tutmuş, acı çekmiş de değilim yani uzak dururken:)) Gayet de memnunum halimden.
Şimdiye kadar da bir eksikliğini hissetmedim açıkçası. İnsanların her halini; yerken, içerken, otururken, zıplarken, hoplarken vs görmemek eksiklik olmadı bende.
Sanatsal fotoğrafları, emek harcanarak çekilmiş fotoğrafları hariç tutuyorum, onlara lafım yok tabii.
Arkadaşlarını falan buluyorsun iyi hoş da, sonrası derin bir boşluk. Laf olsun diye iki muhabbet ediliyor gerisi sessizlik. Ardından deli gibi her fotoğrafa bak bak dur amaç bu. Hayatına dahil olmadığın insanların,hayatlarına dair her bir ayrıntısını öğreniyorsun; nereye gitmişler, nerde nasıl eğlenmişler de, ne yemiş ne içmişler, miş mişler de miş mişler bu böyle gidermişler:) Gerek yok bunlara.
Bir de doğum günü kutlamaları var ki en çok da o anlamsız gelmiştir bana. Tarihi gören gelir, kutlar. Şöyle bir bakınca, öncesinde uzunca bir süre muhabbet olmamıştır dibine kadar uzaksınızdır, sonrasında da olmayacaktır ama o doğum günü laf olsun diye kutlanır, ne gerek var ya hu. Bir kişi dahi olsa, gerçekten bilen, hatırlayanların kutlaması çok daha kıymetli değil mi sizce de? Bence öyle de.
Dozunda kullananlara, sanal dünyaları gerçeğinin- önüne geçmemiş olanlara saygı duyuyorum tabii ki.
Bağımlısı olup saatler harcamıyorsanız, kendi değerli vaktinizden çalmadan faydalanıyor, paylaşıyorsanız, hayatınızın merkezinde tutmuyorsanız eyvallah.
Gerçek anlamda sosyalleşmek, yüz yüze bir iki kelam etmek, bir kahve içmek çok daha makbul benim gözümde.
Sanal ile gerçek arasındaki fark het geçen gün azalıyor sanırım.
YanıtlaSilİkisini de hakettigi gibi yasamali... Ayirt edebilmeli insan.
SilDoğum günlerini hiç sevmem efendim, hiç. O eski arkadaşları bulma ve sonrasında oluşan derin sessizlik konusunda söyledikleriniz, çok haklı cümleler. Blog daha iyi geliyor, dediğiniz gibi: yaşasın! :)
YanıtlaSilOyle efendim oyle, iyi geliyor blog. Tesekkurler:)
SilTamamwn katilmakla birlikte bir de su tarafindn bakiyorum bu sanal alem isine;dogum gunleri ve ozel tarihleri akilda tutamiyoruz pek cok zaman ama bu sayfaalr onumue getiriyor bize mutlulugubpaylasmak kaliyor.bu arada samimi olmasigim kimsenin dogum gununu falan da kutlamam oyle dedigine cok katiliyorum.bir de sosyal medyada yardimlar varki beni en cok ilgilendjren kisim o.istediigin ihtiyac sahibine zahmetsizce ulasabiliyor en onenlisi de haberdar olabiliyorsun.uzun zamandir gormedigin hayatindna haberdar olmadigin insanlarla iletisim kurmani da sagliyor ki bu da pek guzel bir ozellik bence.
YanıtlaSilSosyal medya araciligiyla yapilan guzel durumlara dedigim bir sey yok zaten canim:) boyle guzel amaclar icin araci olmasi elbette cok guzel.benim bahsettigim durumlar belli, anlamissin zaten:)
SilBenim de bloğum dışında hiç sanal hesabım yok :) Feysbuk açıldığında bir düşündüm, amaaan onca sene konuşmadığım arkadaşlarımı bulsam ne olacak deeim, zaten konuştuklarımla hâlâ konuşuyorum demek onlarla bir alâkam yokmuş :)
YanıtlaSilNe guzel:)Aynen katiliyorum evet. Var olanlar zaten hayatimizdaki yerlerini coktan almis durumda.
SilÖyle diyorsun da be vicdansız, fena mı olurdu senin bebişin fotolarını sürekli görebilseydik.. ?
YanıtlaSilSana ve BiriciK'e, 75 sene evvel "Bir hesap açın" dedim.. Siz de "Düşünüyoruz" demiştiniz üstelik.. Sonuçta gelen bu yazı.. peh..
ay gülümsedim yine ilahi çocuk:))
Silyaw geçti bizden bunca zamandır açmamışım şimdiden sonra da zor...
e hiç görmüyor değilsin ya;) ben koyuyorum foto genelde:) Öyle her halini de paylaşmazdım zaten orda burda:p
Kesinlikle katılıyorum. Ben de ufak bir şey yazdım bu konu hakkında. Maalesef çoğu kişi gibi ben de eskiden fazlasıyla kullanıyordum. Tek tek kapattım çoğunu. Şimdi sadece facebook var o da gerekli olduğundan, yoksa artık saatlerimi harcamıyorum.
YanıtlaSilAyrıca sizi de tebrik ediyorum. :)
Teşekkür ediyorum:)
SilSizinki de büyük başarı:)
ne güzel.