UYKU HALİ

Uykusu geliyor ya hani. Anlıyoruz uyumak istiyor huzursuz. Alıyor Biricik dizine uyutmak için, akşamları genelde babası uyutuyor yani, seve seve elbette:) Zeynep hanım ilk etapta hala huzursuz mızmızlanıyor. Hafifçe sallamaya başlıyor, yine tık yok. Veee işte sihirli dokunuş geliyor; nasıl ki onun için söylediğimiz ninnisine başlıyorsa, anında hemen kafa ya sağa ya sola çevriliyor ve gözler gidiyor:)) Tabii bu dediğim çok uykusu varsa, bütün uyanık kalma limitini doldurmuşsa geçerli. Allah'ım çok güzel çok tatlı bir an o. Uyurken ayrı bir güzel. Çok...

Read More

KAĞIT EV

Bu kadar da olur mu, e olur olmuş işte, elleri dert görmesinnn(!!!)... Sanki aynı evin içinde farklı odalardaymışız gibi. Yan dairenin mutfağı bizim oturduğumuz odayla yan yana denk geliyor. Sesleniyor içeri , çay mı kahve mi içersiniz diye, ben buradan çaayy diyorum:D Sonra türkü mırıldanıyorlar mecbur dinliyorsun. Adamın değil de kadının sesi sahiden güzelmiş pek güzel söyledi dün:)) Yemek yaparken yemeği karıştırdığı kaşığı vuruyor tencerenin kenarına , onu duyuyorum. Tabakları yerleştiriyor, duyuyorum... Bir gün, arka taraftayız biz,...

Read More

TANIMIYORUM Kİ SENİ!

  Kendi halinde sakin bir sokaktayım. Bir anda kendimi eski eşyalarla dolu, küçük bir dükkanda buluyorum. Derinden gelen bir nağme, çeviriyorum başımı, eski bir radyo; aynı dedemin radyosu, üzeri tozlu. Takılı kalıyor gözlerim üç beş saniye. Öyle huzurlu, öyle sakin hissediyor ruhum. Dükkanın sahibi, saçı sakalı  ak, güler yüzlü bir dede; selamlıyor başıyla beni hafiften,  gülümsüyorum ben...

Read More

SANAL MI GERÇEK Mİ?

  Sosyal medyada bulunmadığım için hiç pişman olmadığım doğrudur. Tek var olan hesabım işte bu blogtur, yaşasın !:) Ben burada mutluyum.   Hiç Facebook hesabı açmadım mesela. Ne İnstagram ne de Twitter. Kendimi öyle zorla tutmuş, acı çekmiş de değilim yani uzak dururken:)) Gayet de memnunum halimden. Şimdiye kadar da bir eksikliğini hissetmedim açıkçası. İnsanların her halini; yerken, içerken, otururken, zıplarken, hoplarken vs...

Read More

GÜL TABİATLI OLABİLMEK

“Önemli olan gül tabiatlı olabilmektir. Yâni bu dünya bahçesinde, dikenleri görüp, onlardan incinip dikenleşmek değil, araya kış gibi çileler girse bile onları bahar iklimiyle kucaklayarak, bütün âleme bir gül olabilmektir. Der Mevlana Mesnevi'de. “Gül, o güzel kokuyu diken ile hoş geçindiği için kazandı. Bu hakîkatı gülden de işit. Bak, o ne diyor: Dikenle beraber bulunduğum için neden gama düşeyim, neden kendimi kedere salayım? Ben ki gülmeyi,...

Read More

OYSA BEN SANA İSTANBUL DERDİM

Aldırmadı saçlarını dağıtan rüzgara, elleri ceplerinde öylece baktı uzaklara. Aldırmadı kıyıya çarpıp ıslatan hırçın sulara, bir adım daha attı inadına. Gözlerinde hüzün, Dudaklarında titrek bir melodi; tamamlayamadan daha, sustu. Dudaklarını ısırdı, gözlerini sildi usulca. Üşümüş olsa gerek ki sımsıkı bağladı kollarını bu defa. Bir kaç adım duydu ardında, yine aldırmadı. Kapadı gözlerini, kaldırdı hafifçe başını fezaya, Derin bir...

Read More