HAL BÖYLEYKEN BÖYLE

Her güne gülümseyerek başlıyoruz daima sayende. Çünkü sen uyaninca kocaman gülüyorsun hep, seni görüp de gülümsememek ne mümkün.
Kocaman kocaman gözlerine, boncuk mu desem ,zeytin mi desem, eşşek mi desem...
Bir de gülünce kocaman acilan bal ağzına, uzun kirpiklerine, minnacik gamzene
Yani annecim bitanem, her bir zerrene, harrketine hayranim Zeynep'im...
Babacin da öyle, iş yerinde hep fotograflarina bakiyor. Gelene kadar öyle özlüyor ki, gelince sana o bakiyor uyuyana kadar:) hatta uyutuyor:)
4 aylik oldu kuzum büyüyor...

Ha bu kız hiç ağlamıyor mu derseniz, ooo hem de neee:)
Akşam uyku seanslarımızda kıyameti koparıyor. Biz alıştık da bilmeyen ilk defa denk gelen herkes, ailelerimiz de olmak üzere, aayy bişi oldu çocuğa herhalde, normal ağlamıyor, n'oldu bir yeri ağrıyor kesin diyerek telaşlanıyorlar:)) Bu arada uçak maceramızı tamamen şans diyelim ağlamadan uyuyarak atlattık

Naz da yapıyor şımarıyor da, gülünce dünya tatlısı ama bir de ağlayınca bütün enerjimi çekiyor vallahi :D Sağlam yoruyor bazen. İşte başlıyoruz yine, sesi çınlatıyor ortalığı, ben gider:)
Yine de her sabah yeniden aşkla uyanmaya devam ediyoruz...